- hortus
- hortus (ortus), i, m.
[st2]1 [-] enclos, enceinte, jardin.
[st2]2 [-] jardin potager, potager.
[st2]3 [-] au plur. parc, maison de campagne.
[st2]4 [-] Cato. produits du jardin, légumes.
[st2]5 [-] au fig. jardin luxuriant, magasin, richesses, ressources.
- cf. gr. χόρτος.
- mulier olitori numquam subplicat, si qua est mala; domi habet hortum et condimenta ad omneis mores maleficos, Plaut. Mil. : une femme ne supplie jamais un jardinier si elle est quelque peu malicieuse; elle a chez elle un jardin et les condiments pour sa mauvaise conduite.
- si hortum in bybliotheca habes, deerit nihil, Cic. Fam. 9 : si tu as des richesses dans ta bibliothèque, nous ne manquerons de rien.
* * *hortus (ortus), i, m. [st2]1 [-] enclos, enceinte, jardin. [st2]2 [-] jardin potager, potager. [st2]3 [-] au plur. parc, maison de campagne. [st2]4 [-] Cato. produits du jardin, légumes. [st2]5 [-] au fig. jardin luxuriant, magasin, richesses, ressources. - cf. gr. χόρτος. - mulier olitori numquam subplicat, si qua est mala; domi habet hortum et condimenta ad omneis mores maleficos, Plaut. Mil. : une femme ne supplie jamais un jardinier si elle est quelque peu malicieuse; elle a chez elle un jardin et les condiments pour sa mauvaise conduite. - si hortum in bybliotheca habes, deerit nihil, Cic. Fam. 9 : si tu as des richesses dans ta bibliothèque, nous ne manquerons de rien.* * *Hortus, huius horti. Jardin à herbes ou à arbres.\Hortus in singulari, pluralique, pro hortis olitoriis accipitur. Jardin.\Horti vero in plurali, arboribus consiti dicuntur, et voluptatis amoenitatisque causa parati. Vergier.\Horti pensiles. Plin. Qui sont sur voultes et au dessus des maisons.
Dictionarium latinogallicum. 1552.